Aparat ortodontyczny – zalety i wady

napisał(a) StrefaChillout

Każda z nas chce być piękna. A gdy na drodze do piękna staje nam drobna, ale uciążliwa przeszkoda, jesteśmy w stanie poświęcić odrobinę swojego komfortu i trochę więcej środków finansowych, aby pozbyć się kompleksu.

Dziś o zaletach (wielu) i wadach (kilku) noszenia aparatu ortodontycznego – o wielkim kompleksie i kilku małych drucikach z perspektywy kończącej kurację aparatki 🙂

Zęby stanowiły moją bolączkę odkąd pamiętam. Oczywiście w latach młodości nie doceniałam chęci rodziców, i wcale nie dotrzymywałam wymaganego czasu noszenia dziecięcego, ruchomego aparatu na zęby. Między innymi to zadecydowało, że im stawałam się starsza, tym bardziej niechętnie uśmiechałam się „pełną gębą” do zdjęć, a w chwilach niepowstrzymanej radości (np. w trakcie ślubu) plułam sobie w brodę, że ustawiona byłam tym a nie innym profilem w stronę obiektywu. I choć część bliskich i znajomych nie zwracała na specyficzną urodę mojego zgryzu uwagi, mi sen z powiek spędzały stłoczone do bólu zęby, w szczególności ten „wampirzy” wystrzelony gdzieś w kosmos mojego dziąsła, wystający w najmniej oczekiwanym momencie kiedy źle ułożyłam wargi.

Kompleks był tak wielki, że wspólnie z mężem rozpisaliśmy budżet mojego szacowanego na dwa lata leczenia i podjęliśmy decyzję o wydatku. Obecnie ortodonta przepowiada mi usunięcie drucików na koniec roku a ja ze szczęścia przebieram nóżkami, bo już wiem, że mój uśmiech wreszcie jest piękny i taki, o jakim zawsze marzyłam.

Przewrotnie zacznę jednak od wad:

• Koszt – jest to rzecz, której nie przeskoczysz. Najtańszy aparat to około 3 tys, plus comiesięczna (w przypadku tańszego) lub codwumiesięczna (w przypadku droższego) wizyta u ortodonty za kwotę 200-300 zł. Plusem jest jednak możliwość rozłożenia wydatku na raty lub leczenie górnej i dolnej szczęki oddzielnie. Dolne zęby ustawiają się szybciej, przynajmniej w moim przypadku, i dolny łuk został założony pół roku później niż górny. To przesuwa nam połowę płatności na później, aparat w całości zostanie zdjęty w tym samym czasie.
• Ból – nie jest jednak stały i bardzo uciążliwy. Pierwsze i najgorsze bolesne chwile mogą wiązać się z koniecznością usunięcia ósemek lub/ i innych zębów. Później chwilowy dyskomfort może występować przez jeden-dwa dni po wizycie, kiedy ortodonta będzie przestawiał aparat, wymieniał druty na twardsze itp. Przez pierwsze tygodnie po montażu mogą pojawić się też drobne ranki po wewnętrznej stronie policzków – nasza delikatna skóra w tej strefie nie jest przyzwyczajona do nowego „ciała obcego”, które w trakcie mówienia i jedzenia może o nią początkowo się ociera. W takich momentach warto zaopatrzyć się w środek na afty i ranki w jamie ustnej.
• Nowa „ozdoba”, do której jednak szybko się przyzwyczaisz. W moim przypadku stała się tak charakterystyczna, że nie wiem, czy znajomi poznają mnie, kiedy zdejmę aparat 😉 W końcu już po kilku miesiącach po jego montażu zaczęłam szczerzyć się do każdego zdjęcia 😀

Dostrzegane zalety pewnie będą zależały od skali problemu a także naszych oczekiwań i odczuć, ale w moim przypadku były to:

• Pozbycie się naprawdę dużego kompleksu i satysfakcja – problem w moim odczuciu był duży, a i moje oczekiwania były niemałe. Nie chodziło też wyłącznie o estetykę, ale i o zdrowie – stłoczone, krzywe zęby trudniej pielęgnować. Skutkowało to odkładaniem się kamienia w różnych trudno dostępnych zakamarkach, a to może negatywnie wpływać nawet na kondycję serca (wiedziałyście? :o).
• Nowa „ozdoba”, podawana też jako wada, ale uwierzcie mi, po pewnym czasie zupełnie przestałam zwracać na nią uwagę, a gdy ktoś mówił „to ta z aparatem” często zapominałam, że to o mnie mowa.
• Możliwość dokładnego wyczyszczenia zębów – choć brzmi absurdalnie, ja wreszcie wiem, jak to jest dotrzeć do każdego zęba osobno i móc go dokładnie wyczyścić. Mycie zębów stało się dla mnie przyjemnością, i codziennym rytuałem. Ponadto konieczność częstszego czyszczenia zębów (ah ta sałata kryjąca się za drucikiem w trakcie ważnego spotkania) sprawiła, że wyrobiłam sobie nawyk noszenia szczoteczki i pasty wszędzie i mycia zębów po każdym (każdym!) posiłku. Myślę, że to tylko zwiększy moje końcowe zadowolenie z kuracji.
• Zwiększona pewność siebie – wreszcie nie boję się otworzyć ust. Dosłownie i w przenośni. Pozbyłam się jednego ze swoich największych kompleksów, a moje poczucia własnej wartości skoczyło do góry.

Czujecie się przekonane? A może Wy macie jakieś swoje niepozorne „kompleksiki” i od dawna nosicie się ze zwalczeniem tego problemu?