Miedź – źródła, działanie i na co warto uważać?

• minerały
• odżywianie
• zdrowie

Miedź najczęściej kojarzy się nam z przewodnictwem elektrycznym, wykorzystaniem w elektryce, budownictwie i przemyśle. Tymczasem okazuje się, że pierwiastek ten jest niezwykle ważny dla prawidłowego funkcjonowania naszego organizmu. Znajduje się on w centrach aktywnych wielu enzymów i spełnia przy tym wiele ważnych funkcji, dzięki czemu możemy cieszyć się dobrym zdrowiem. Poznajmy najważniejsze fakty dotyczące roli miedzi w organizmie człowieka oraz zobaczmy, na co powinniśmy zwrócić uwagę podczas jej przyjmowania.

Co zawdzięczamy miedzi zawartej w naszym organizmie?

Okazuje się, że zarówno nasze samopoczucie, kondycja, wygląd oraz oczywiście zdrowie, w dużej mierze zależą od tego czy nasz organizm posiada odpowiednią ilość tego pierwiastka. Miedź doskonale zwalcza bakterie oraz skutecznie hamuje namnażanie się wolnych rodników w efekcie chroniąc między innymi przed powstawaniem raka. Ponadto, bierze czynny udział w syntezie białek odpowiedzialnych m.in. za wygląd i kondycję naszej skóry. Jednym z nich jest tak cenny dla naszego dobrego wyglądu kolagen, drugim natomiast odpowiedzialna za odpowiednie napięcie skóry elastyna. Oprócz tego miedź bierze udział w syntezie melatoniny, również wpływającej za stan naszej skóry.

Miedź spełnia wiele innych ważnych funkcji. Wraz z żelazem transportuje, bierze udział w budowie naczyń krwionośnych i produkcji czerwonych krwinek. Wpływa na pracę mózgu i poprawia aktywność neuroprzekaźników. Jeszcze inne właściwości lecznicze miedzi to na przykład ochrona naszej odporności oraz zapobieganie osteoporozie.
Jaka jest zawartość miedzi w naszym organizmie?

Miedź w organizmie występuje w śladowych ilościach. Jej zawartość kumuluje się głównie w układzie kostnym, mózgu, wątrobie i sercu. Maksymalna ilość w całym organizmie wynosi około 150 mg. Ten mikroelement wchłaniany jest z jelita cienkiego, skąd następnie wędruje do wątroby i wydalany jest wraz z żółcią.

Dzięki odpowiedniej zawartości miedzi zarówno nasz mózg, jak i serce mogą prawidłowo pracować. Optymalna dzienna dawka tego pierwiastka dla dorosłego człowieka wynosi 3 mg, aczkolwiek zmienia się ona wraz z wiekiem. Dzieci do 3. roku życia maksymalnie powinny spożywać do 1 mg miedzi w ciągu doby. U nastolatków to zapotrzebowanie wzrasta już do około 2 mg.

Gdzie znajdziemy miedź?

Na pytanie, w czym jest miedź odpowiedź jest zaskakująco prosta – oczywiście w pożywieniu. Produkty bogate w miedź to przede wszystkim produkty zbożowe, takie jak makarony razowe, pełnoziarniste pieczywo, otręby czy też płatki owsiane. Ponadto, znajduje się ona w nasionach roślin strączkowych, ziarnach słonecznika, orzechach włoskich i laskowych, zielonych warzywach liściastych, ziemniakach i pomidorach. Oprócz tego, pierwiastek zawarty jest w żółtych serach, wątróbce, skorupiakach, rybach (zwłaszcza w śledziach), grzybach, gorzkim kakao oraz suszonych owocach. Mikroelement ten można przyjmować w postaci suplementu diety, ale dla naszego organizmu miedź w pożywieniu jest dużo cenniejsza i lepiej przyswajalna. Po suplementy powinniśmy sięgać dopiero, gdy potwierdzimy niedobór miedzi i przyjmowanie preparatu zaleci lekarz. Warto jednak zwrócić uwagę na kompleksowe preparaty zawierające w sobie odpowiednią dla dziennego zapotrzebowania dawkę miedzi. Naszym zdaniem na uwagę zasługuje produkt Vita-Min Plus marki Olimp Labs. Wyróżnia go bardzo bogaty skład, i przede wszystkim świetne, chelatowe formy minerałów. To właśnie proces chelatacji zapewnia zwiększoną biodostępność minerałów.

Skutki niedoboru miedzi

Głównym czynnikiem niedoboru miedzi w organizmie jest nieprawidłowa, zbyt uboga w ten pierwiastek dieta. Niedobór może prowadzić do odczuwalnego spadku koncentracji i obniżenia zdolności zapamiętywania. Ponadto, zmniejsza się nasza odporność, pogarsza się stan skóry i włosów (mogą pojawić się odbarwienia). Kolejnymi objawami niedostatecznej ilości tego mikroelementu są zaburzenia pracy serca, mrowienie i drętwienie kończyn, brak łaknienia, pękanie naczynek krwionośnych, tzw. pajączki.

Niedobór miedzi może również prowadzić do niedokrwistości. W dużej mierze wynika to z faktu, że miedź bezpośrednio wpływa na zdolność przyswajania innego cennego pierwiastka, jakim jest żelazo. A jak wiadomo, jego niedobór może prowadzić właśnie do wystąpienia anemii.

Skutki nadmiaru miedzi

Nadmiar miedzi w organizmie zaburza pracę układu nerwowego, gdyż zbyt duża ilość tego pierwiastka odkłada się przede wszystkim w neuronach, doprowadza do ich uszkodzenia i pojawienia się zaburzeń psychicznych. Mogą one przybierać lekką formę i objawiać się jako złe samopoczucie, zdenerwowanie, lęki i smutek lub przeradzać się w groźniejsze stany jak na przykład depresja, czy też zaburzenia świadomości i postrzegania.

W skrajnych przypadkach spożywania produktów ze zbyt dużą zawartością tego pierwiastka może dojść do zatrucia miedzią. Objawami takiego stanu są m.in. brak reakcji na bodźce, krwiomocz, odwodnienie, osłabienie, przekrwienie błon śluzowych, przyspieszone tętno, ślinotok, wymioty.

Podsumowując, jak w przypadku każdego innego mikro czy makroelementu, tak w przypadku miedzi, potrzebne są przede wszystkim zrównoważona dieta i zdrowy rozsądek. Warto też raz na jakiś czas poddawać się badaniom, które jednoznacznie wskażą poziom wszystkich cennych dla naszego zdrowia elementów.