Nie chcę dziecka – gdy brak instynktu macierzyńskiego…

• ciąża
• psychologia

Jakoś tak się przyjęło, że każda kobieta wcześniej czy później nie tyle może, co wręcz powinna zostać matką, powinna założyć rodzinę i pielęgnować domowe ognisko. Kiedy już któraś z kobiet odważy się powiedzieć głośno „nie chcę mieć dzieci”, czy co gorsza „nie lubię dzieci”, w najlepszym wypadku usłyszy „daj spokój, przejdzie Ci, może to jeszcze nie Twój czas”. Najczęściej jednak po takich słowach następuje lawina negatywnych komentarzy i oskarżeń. Bo jak tu nie lubić dzieci? Jak w ogóle można choćby pomyśleć o tym, że nie chce się dziecka? Jak się okazuje, można! Każda kobieta, która nie widzi się w roli matki, ma swoje własne powody.

Instynkt macierzyński nie każdej pisany

Wielu osobom wprost w głowie się nie mieści, że można nie chcieć dziecka, że można nie czuć tak zwanego instynktu macierzyńskiego. U niektórych kobiet pojawia się wcześniej, u innych później, ale koniec końców kiedyś powinien… Czy na pewno? Niekoniecznie. Choć powszechnie uważa się to za coś „dziwnego”, „niezgodnego z naturą”, wszyscy ci, którym taki stan rzeczy nie odpowiada, muszą się pogodzić z faktem, że istnieją kobiety, które po prostu nie chcą mieć dzieci.

Macierzyństwo na siłę

Presja społeczeństwa jest ogromna. W związku z tym przypadki kobiet, które zdecydowały się na dzieci, bo istniał nacisk ze strony rodziny, partnera i całego bliższego czy dalszego otoczenia, jest naprawdę bardzo wiele. Nie ma zaś nic gorszego niż podejmowanie tak ważnej, życiowej decyzji w emocjach, pod czyimkolwiek naporem, „bo tak trzeba”. Niechciane dziecko to dziecko nieszczęśliwe, podobnie jak i nieszczęśliwa jest jego matka. Kiedy mama mówi „nie kocham swojego dziecka”, a co gorsza – całą sobą tak właśnie czuje – nie ma większego dramatu.

Czy brak instynktu macierzyńskiego w ciąży bądź już po urodzeniu dziecka to tylko etap przejściowy? Czy z czasem ta ponoć zupełnie bezwarunkowa i rzekomo wrodzona miłość do dziecka przyjdzie sama? W wielu przypadkach tak właśnie jest. Bywa, że kobieta musi dojrzeć wewnętrznie do akceptacji dziecka i przede wszystkim siebie w nowej roli i rzeczywistości. Ale nie zawsze tak się dzieje. Najlepszym tego dowodem są wciąż przeprowadzane aborcje i przepełnione sierocińce.

Umiejętność stawiania granic

Kobieta ma prawo decydować o swoim losie, o swoim ciele, o każdym aspekcie życia. Jeśli nie chce dziecka, bez względu na powody, każdy wybór ten powinien uszanować. Z racji tego, że oczywiście nie zawsze tak się dzieje, kobieta powinna być niezależna, musi umieć postawić jasne granice, aby każdy wiedział – partner, rodzina, przyjaciele – że ostateczna decyzja należy do niej i nikt nie powinien wywierać jakichkolwiek nacisków.

Niechęć do bycia matką może mieć różne podłoże – strach przed zmianą dotychczasowego stylu życia, utratą niezależności, strach przed samą ciążą, jej następstwami i bólem porodu, obawy związane z kwestiami materialnymi, chęć robienia kariery. To tylko część powodów, dla których kobiety decydują się na życie bez dziecka. Bez względu na to, jak bardzo prozaiczne mogą się wydawać niektóre z nich, jeśli kobieta podejmuje taką decyzję, oznacza to, że dla niej ów powód jest wystarczający.