
Obecnie seks nie jest już takim tematem tabu, jak dawniej. Mimo to, istnieją pewne kwestie związane z naszą seksualnością, o których nie zawsze chcemy mówić. Jedną z nich jest uzależnienie od seksu, zwane popularnie seksoholizmem. Przyjęło się sądzić, że uzależnienie to dotyka przede wszystkim mężczyzn, ale również kobiety borykają się z tym problemem. Dlaczego mówimy, że „problemem”? Otóż, dlatego, że seksoholizm jest poważną chorobą, która jak najbardziej wymaga profesjonalnego leczenia.
Zbyt lekkie podejście do tematu
O ile w takich uzależnieniach jak np. uzależnienie od narkotyków czy alkoholu, dostrzegamy wielki problem, o ile zdajemy sobie sprawę z tego, jak destruktywny mają one wpływ na życie człowieka, o tyle już nie zawsze rozumiemy powagę sytuacji w przypadku uzależnienia od seksu.
Często wydaje się nam, że ktoś po prostu ma duży temperament, zwyczajnie lubi seks, lubi eksperymenty i nie czuje się dobrze w stałym związku. Bywa nawet, że zazdrościmy (!), komuś, kto wydaje się nam być bardzo otwarty na nowe doznania w sferze seksualnej, bo sami posiadamy jednego partnera, nie eksperymentujemy i w naszym łóżku wiele nudą. Tymczasem, osoba uzależniona od seksu widzi tę kwestię zupełnie inaczej. Jak?
Trudne życie seksoholika
Życie osoby uzależnionej od seksu jest zawładnięte przez seks. Ciągłe o nim myśli, nie potrafi funkcjonować w normalny sposób, bo seks jest najważniejszy – w poważnych przypadkach uzależnienia, może stać się ważniejszy od pracy, rodziny, przyjaciół i wszelkich innych aspektów życia. Seksoholik dąży do tego, aby zaspokoić swoje potrzeby seksualne i często są to dążenia rozpaczliwe.
W pewnym momencie choroby może to poważnie zagrażać bezpieczeństwu chorego i innych. Dlaczego? Z tej prostej przyczyny, że seksoholizm objawia się nieustannym dążeniem do spełnienia seksualnego, które wcale nie jest łatwe. Osoba uzależniona od seksu wciąż czuje się niespełniona i niezaspokojona, zatem poszukuje coraz to innych metod na owo zaspokojenie. Standardowe metody, jak stosunek ze stałym partnerem w przypadku osób zdrowych, lub nawet z partnerami przygodnymi, ale za zgodą obu stron, to czasem za mało.
Gdy zatem dochodzi do sytuacji, w której pomimo największych chęci, nie jesteśmy w stanie zapanować nad swoim popędem, czujemy wszechogarniającą frustrację i jesteśmy gotowi podjąć niebezpieczne zachowania seksualne, byle by osiągnąć satysfakcję, oznacza to, że koniecznie musimy poddać się leczeniu.
Przyczyny i objawy uzależnienia od seksu
Objawy uzależnienia od seksu wydają się być teoretycznie łatwe do rozpoznania. Ktoś, kto myśli o seksie, często się masturbuje, ogląda pornografię, poszukuje częstych kontaktów seksualnych, powinien „kwalifikować się” jako seksoholik, ale niekoniecznie.
Być może rzeczywiście jest to tylko kwestia dużych potrzeb i temperamentu. Poważnym objawem jest jednak na pewno rozpaczliwe poszukiwanie sytuacji seksualnych, nie bacząc na swoje bezpieczeństwo (np. przygodny seks bez zabezpieczenia). Brak kontroli nad swoim zachowaniem seksualnym i posuwanie się w seksie dalej niż było to w planach, ciągłe poczucie niezaspokojenia pomimo dopiero niedawno odbytego stosunku – to wszystko stanowi podstawy do stwierdzenia choroby.
Powody takiego stanu rzeczy są bardzo różne. Specjaliści uważają, że wpływ na rozwój choroby mogą mieć rozmaite przyczyny środowiskowe, w tym relacje rodzinne w dzieciństwie. Ponadto, należy pamiętać, że zewsząd obecnie atakowani jesteśmy seksem – szczególnie poprzez telewizję i Internet.
Jak leczyć seksoholizm?
Seksoholizm odbiera kontrolę nad życiem, nie tylko tym w sferze seksualnej, ale każdej innej, dlatego leczenie seksoholizmu nie jest rzeczą prostą. Jest to proces długotrwały. Ale co najważniejsze, osoba chora musi zdawać sobie sprawę ze swojego uzależnienia i chcieć z nim walczyć. Podstawą leczenia jest objęcie chorego dobrą pomocą psychologiczną lub psychiatryczną.
Osoba uzależniona od seksu powinna uczęszczać na terapię behawioralno-poznawczą, gdzie przede wszystkim dowie się, jak właściwie nawiązywać kontakty międzyludzkie i jak tworzyć stałe związki intymne. Bardzo ważne jest to, aby chory nauczył się kontrolować swój popęd seksualny i zaspokajać go w prawidłowy sposób. Nie jest to łatwe, ale możliwe do wykonania.